Wanda Badowska-Twarowska
W 1977 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie.
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków , Stowarzyszenia „Artbale", Międzynarodowego Stowarzyszenia Malarzy i Rzeźbiarzy Tańca (l'Association des Peintres et Sculpteurs de la Danse Européens) z siedzibą w Paryżu, inicjator i współzałożyciel Koła Miłośników Tańca i Baletu przy OW ZPAP, członek Stowarzyszenia Składnica Sztuki, członek Międzynarodowego ruchu ArtGrupy INTERFERENCE.
Uprawia malarstwo, rysunek i grafikę komputerową
Prace w zbiorach instytucji i prywatnych w Anglii, Australii, Francji, Niemczech, Szwajcarii,
Szwecji, USA, Włoszech i w Polsce
Miała 40 wystaw indywidualnych i ponad 60 zbiorowych w kraju i za granicą. Obrazy o tematyce tanecznej prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych min.
2009 - Paryż – XV Biennale l'Association des Peintres et Sculpteurs de la Danse Européens
2009 – Łódź - podczas Międzynarodowego Festiwalu Flamenco
2008 – Warszawa – DAP, Galeria Lufcik, "Taniec i ruch"
2008 - Moskwa - Galeria Gostinnyj Dwor
2008 – Moskwa - Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej
2006 – Lerida, Hiszpania, – XIV Biennale l'Association des Peintres et Sculpteurs de la Danse Européens
2005 – Ostrowiec Świętokrzyski, Galeria BWA
2002, 2003, 2005, 2008 – Bytom, Opera Śląska
2002, 2003, 2004 - Lądek Zdrój - podczas Festiwalu Lądeckie Lato Baletowe
Maria Teresa Krawczyk we wstępie do katalogu wystawy malarstwa WANDY BADOWSKIEJ-TWAROWSKIEJ w 2005 r. napisała:
„Sądzę, że jedną z podstawowych cech charakteryzujących twórczość Wandy jest obecność wątków zrodzonych z jej osobistych przeżyć, doznań, przemyśleń. (…) Wybrane (nigdy przypadkowe!) fragmenty rzeczywistości - przedmioty, krajobrazy, twarze bliskich -traktuje, jako materiał wyjściowy, służący po przetworzeniu, do budowania własnej, plastycznej wizji świata. (…)
Ta uwaga w szczególny sposób dotyczy prac zrodzonych z autentycznego zauroczenia sztuką baletową. (…)
Obejrzała dziesiątki spektakli w teatrach i na kasetach video. Ulubione balety oglądała wielokrotnie, aby przekonać się, jakie nowe wartości zdoła wydobyć z dobrze znanego dzieła, kolejna twórcza interpretacja. (…) Od dawna zapisywała swoje wrażenia w formie szkiców i rysunkowych notatek noszących ślad przeżytych wzruszeń. (…) Wanda świetnie rozumie ruch. Twierdzi, że w każdej chwili może przywołać z pamięci poszczególne jego fazy. Daje temu wyraz w swej twórczości. Ukazuje sylwetki tańczących w najpiękniejszym momencie niedokończonego ruchu. (…) Dla podkreślenia dynamiki tańca, powiela wizerunek postaci, ukazuje artystów w momencie wtargnięcia wspaniałym skokiem w kadr kompozycji.”
Zauroczona bajkowością baletów Henryka Konwińskiego malowała głównie baleriny i pierroty. Zafascynowanie niezwykle ekspresyjnymi dziełami Borisa Ejfmana i przepięknymi kompozycjami baletowymi Krzysztofa Pastora pozwoliło jej stworzyć własną wizję oglądanych baletów w postaci obrazów współtworzących obecną wystawę.